Terörizm ve toplumsal şiddete maruz kalan çocuk ve ergenlerin aile faktörleri ve psikolojik uyumu arasındaki ilişkide olaya ilişkin ev-içi konuşmaların rolü


Tezin Türü: Yüksek Lisans

Tezin Yürütüldüğü Kurum: TED Üniversitesi, Lisansüstü Programlar Enstitüsü, Psikoloji ABD, Türkiye

Tezin Onay Tarihi: 2018

Tezin Dili: İngilizce

Öğrenci: Elif Tekeli

Danışman: Ilgın Gökler Danışman

Özet:

Bu çalışmanın temel amacı, travmatik olayların ardından aile ile ilgili faktörler (ailenin işlevselliği ve anne-babanın ruh sağılığı) ve çocuk ve gençlerin içe yönelim, dışa yönelim problemleri geliştirmesi arasındaki ilişkide, travmatik olaylara maruz kalmayı kontrol ederek, olayla ilgili ev-içi konuşmaların aracı rolünü test etmektir. Bu amaçla, çalışmanın katılımcıları son 1,5 yılda Ankara'da gerçekleşen terör saldırılarına ve 15 Temmuz 2016 darbe girişimine ve ilgili toplumsal şiddet olaylarına maruz kalan 11-18 yaş arası 129 çocuk, genç ve ebeveynlerinden oluşmaktadır. Araştırmanın verilerinin toplanmasında öz-bildirim ölçekleri kullanılmıştır. Araştırma sonuçları, babanın ve annenin zihinsel sağlığının ve aile işlevselliğinin çocukların ve ergenlerin içe yönelim ve dışa yönelim sorunlarını yordadığını ortaya çıkarmıştır.Ayrıca hem babanın hem de annenin zihinsel sağlığının ve ailenin işlevselliğinin, travmatik olayların meydana gelmesinin ardından ebeveynler ve çocukları arasındaki olaya bağlı ev-içi konuşmaların kalitesini etkilediği de ortaya çıkmıştır. Olayla ilgili ev-içi konuşmaların etkilerinden bağımsız olarak, aile işlevi, çocukların ve ergenlerin içe-yönelim ve dışa-yönelim problemlerini doğrudan etkilediği görülmüştür. Araştırmanın temel bulgusu, olay ile ilgili ev-içi konuşmaların ebeveynlerin ruh sağlığı ve çocuk gençlerin içe yönelim sorunları arasındaki ilişkide, aracı role sahip olduğu ancak dışa yönelim problemleri arasındaki ilişkide aracı rolünün ortadan kalktığı yönündedir. Çalışma, çocuk ve ergenlerin psikolojik uyumlarının iyileştirilmesinde bütünsel yaklaşımın benimsenmesinin önemi ve travmatik olayların ardından ebeveynler ve çocukları arasında gerçekleştirilen olayla ilgili ev-içi konuşmaların etkinliği açısından klinisyenler için yararlı bir çerçeve sunmaktadır.