Yaşa dayalı toplumsal tabakalaşma, aileden eğitime, ekonomiden siyasete kadar toplumun her kurumunu şekillendirmektedir; ancak bu etki, cinsiyet, sınıf, ırk ve etnisite temelli tabakalaşma kadar belirgin bir görünürlük taşımamaktadır. Türkiye’de hızla artan yaşlı nüfus, diğer demografik gruplarda olduğu gibi, sosyal ve ekonomik eşitsizliklerle karşı karşıya kalmakta; ancak bu durum, yaşlı bireyler için daha derin ve katmanlı bir boyut taşımaktadır. Yaşlılık dönemini biçimlendiren tüm bu eşitsizlikler, yaşlı sağlığını derinden etkilemektedir. Bu makale, sağlığın temel belirleyicileri ve kümülatif eşitsizlik kuramları çerçevesinde, yaşlılıkta ortaya çıkan eşitsizliklerin, sosyal ve ekonomik boyutları üzerine bir inceleme sunmaktadır. Bu bağlamda, sosyal sorunlar arasında yalnızlık, sosyal izolasyon, sosyal dışlanma ve dijital beceri eşitsizlikleri ele alınırken, ekonomik sorunlar kapsamında yoksulluk ve sosyoekonomik eşitsizlikler ele alınmıştır. Ayrıca, çoklu krizler döneminin bir parçası olarak COVID-19 pandemisi, afetler ve iklim krizi gibi olguların da yaşlılık dönemindeki eşitsizlikler üzerine ve buna bağlı olarak yaşlı sağlığı üzerine etkileri tartışılmıştır. Tüm bu incelemenin ışığında, yaşlılık dönemindeki eşitsizliklerin, bireyin yaşamı boyunca yaşadığı deneyimlerle iç içe olduğu, sosyal ve ekonomik yoksunlukların birbirileriyle ilintili olduğu ve birbirlerini sürekli besleyen bir döngü yarattığı ve bu sorunların sadece yaşlı bireylerin öznel deneyimleri olarak değil, aynı zamanda toplumsal bir mesele olarak ele alınması gerektiği ifade edilmiştir. Bu makalenin önerileri arasında, yaşlı bireylerin yaşam kalitesini ve sağlığını derinden etkileyen bu eşitsizlik ve sorunlara yönelik önleyici mekanizmaların geliştirilmesinin sosyal hizmetler ve politikaların odağına alınmasının önemi vurgulanmıştır.