Roma Dönemi Anadolu’sunda Peristylos Tapınağın Dönüşümündeki Gelenek, Siyaset ve Gücün Rolü

Kutkan Öztürk Y.

Settlement Archaeology Graduate Symposium VIII: Transformation and Sustainability, Ankara, Türkiye, 15 - 16 Haziran 2020, (Yayınlanmadı)

  • Yayın Türü: Bildiri / Yayınlanmadı
  • Basıldığı Şehir: Ankara
  • Basıldığı Ülke: Türkiye
  • TED Üniversitesi Adresli: Evet

Özet

Anadolu, Helenistik geleneğin aktif bir temsilcisi olmasına rağmen iç kısımları Romalılar tarafindan kentleştrilmeden önce henüz Helenleşebilmiş değildi. MÖ birinci yüzyılın sonunda yeni bir yönetici kültü ortaya çıktı ve kısa süre içinde taşra toplulukları için önemli bir kurum halini aldı. Büyük tapınaklar imparatorluk yönetimi için politik mesajlar üreten mekânlara dönüştü. Küçük Asya’daki erken Roma dönemi peristylos tapınak mimarisi, Helenistik ve Roma yapı geleneklerinin karşılıklı asimilasyonunu ve yeniden yorumlanmasını somutlaştırdı. Bu makale, mimari geleneğin siyasi menfaatler aracılığıyla Roma gücüne hizmet ettiği Anadolu’daki peristylos tapınağın sürekliliğinin izini sürerek değerlendirecektir.



Although Anatolia was an active exponent of the Hellenistic tradition, its inner parts were not even Hellenized before urbanization under the Romans. At the end of the first century BC, a new ruler cult arose and soon became an important institution for provincial communities. Major temples became the venues to generate imperial administration and political messages. The early Roman peristyle temple architecture in Asia Minor embodied reciprocal assimilation and reinterpretation of Hellenistic and Roman building traditions. This paper will trace and evaluate the persistence of the peristyle temple in Anatolia that served Roman power through the political utility of architectural tradition.