Akademik Veri Yönetim Sistemi
Diğer, ss.1-106, 2012
Bu tez mimari tasarım süreci içinde katmanlama fikrini “üretken” bir operasyon olarak ele alır. Mimari biçimlerin üretimini anlamak ve bu süreç içinde bu biçimlerin dönüşümlerini izlemek için, bu çalışma katmanlamayı mimarlığın analiz, tasarım ve temsiliyet aşamalarını kapsayan tümleşik zihinsel bir operasyon olarak önerir. Bu anlamda, katmanlama operasyonu üç başlık altında ele alınmıştır: Analiz aracı olarak, tasarım aracı olarak ve temsiliyet aracı olarak katmanlama. Başka bir deyişle, “katmanlama” karmaşık biçimleri anlamak (analiz etmek), mekân üretmek (tasarlamak), ve tasarım sürecinde iletişim kurmak (temsil etmek) için kullanılabilir.
Bu bağlamda katmanlama operasyonunu daha iyi sorgulamak için Peter Eisenman tarafından tasarlanan Ev II projesi çalışılmıştır. Ev II’nin karmaşık ve katmanlı yapısı, biçimlenmeleri ve yapıyı oluşturan katmanların dönüşümünü açığa çıkartmaya çalışan derinlemesine bir biçimsel analiz gerektirir. Yapı örgün bir sistem olarak ele alındığında “katmanlar” bütünün parçalarını, ve “katmanlama” bu parçalar arasındaki ilişkileri kuran birincil eylem olarak tanımlanır. Bu analizler Ev II’nin çok-katmanlı yapısını ortaya çıkarır.
Katmanlama eylemi bir mimari sistem üreterek, pek çok mimari elemanı birbirleri arasında ilişkiler kurarak organize etme kapasitesine sahiptir.
This thesis suggests the concept of layering as a “generative” operation in architectural design process. To understand generation of architectural forms and trace their transformations in this process, this study proposes layering as an integrative and intellectual operation embracing analysis, design and representation phases of architecture. In order to do that, the operation of layering is discussed under three titles: Layering as an analytical tool, as a design tool and as a representational tool. This means that, “layering” can operate to understand complex forms (to analyze), to generate space (to design), and to communicate in design process (to represent).
In this context, for a deeper inquiry into the operation of layering, House II designed by Peter Eisenman is analyzed. The complex and layered form of House II addresses an extensive formal analysis that attempts to reveal the formations and transformations of layers constituting the building. Considering the building as a formal system, “layers” are defined as the fragments of the whole, and “layering” is conceptualized as the main operation that organizes relationships between these fragments. These analyses reveal the multi-layered formation of House II.
Creating an architectural system, the operation of layering has the capacity to organize varied architectural elements by defining relationships in-between them.