Uluslararası Siyaset Sosyolojisi, dünya siyasetinin sosyolojik bir perspektiften çalışılması gerektiğini savunmaktadır. Bu yaklaşım güvenlik çalışmalarıyla neredeyse organik bir ilişki içindedir. Uluslararası Siyaset Sosyolojisi güvenliği rutin bürokratik pratikler üzerinden tanımlayarak güvenlik çalışmalarının ontolojisini genişletmektedir. Bu yaklaşımı benimseyen araştırmacılar göç yönetimi ve sınır güvenliği pratikleri konusuna da önemli bir ilgi göstermektedir. Bu makalede, var olan Uluslararası Siyaset Sosyolojisi çalışmalarının bir kısmında, politika ve pratiklerdeki dönüşümler vurgulanmaksızın, ağırlıklı olarak mevcut sınır sosyolojisine odaklanılarak sınır güven(liksiz)liği alanının dinamik karakterinin gözden kaçırıldığı savunulmaktadır. Bu iddia ile işaret edilen durum, Uluslararası Siyaset Sosyolojisinin, sosyal ve ilişkisel bir ontolojik duruşa dair bağlılığıyla da uyumsuzluğa sebep olabilmektedir. Bu çalışma “Kuruluşundan günümüze Türkiye’nin göç yönetimi ve sınır güven(liksiz)liği alanı nasıl dönüşmüştür?” sorusuna yanıt aramaktadır. Teorik olarak, çalışma “alan”ların dinamik karakterine vurgu yaparak Uluslararası Siyaset Sosyolojisi literatürüne katkı sağlamayı amaçlamaktadır. Çalışmanın ampirik katkısı ise Türkiye’nin kuruluşundan bugüne uyguladığı göç ve sınır politika ve pratiklerinin tarihinin bir dönemselleştirmesini sunmaktır.
International Political Sociology (IPS) emphasizes the need to bring a sociological perspective to the study of worlds politics. It enjoys an almost organic relationship with security studies. IPS broadens the ontology of security by defining it in terms of routine bureaucratic practices. Scholars of IPS also show a significant interest in migration management and border security practices. This article argues that most IPS studies tend to overlook the dynamic character of the field of border in/security by focusing extensively on the current sociology of border in/security fields. The situation indicated by this claim may also cause incompatibility with Political Sociology's commitment to a social and relational ontological stance. Accordingly, this article asks, “How has Turkey’s migration management and border in/security field transformed since the establishment of the Republic?” The article has two main contributions. Theoretically, it contributes to the literature on IPS by underlining the dynamic character of ‘fields.’ Empirically, it presents a historical periodization of Turkey’s migration and border policies and practices.
